Şanslı ile tanışmam 1 yıl önceydi ve evimizde kuştan başka aldığımız evcil bir hayvanımız yoktu. Birçok arkadaşım kedi ve köpek gibi evcil hayvan sahiplendiklerini her söylediklerinde bende sahiplenemiyorum diye çok üzülüyordum. Çünkü astım hastası olduğum için rahatsızlanıyorum diye ailem bu durumdan çok endişe ediyordu. Bu sebeple de hayalimi gerçekleştirememiştim.

Soğuk bir kış günü oturduğumuz binanın giriş katında olduğumuz için küçücük bir sesin anında duyulması ile birden irkildim.. Duyduğum yavru bir köpek sesiydi. Hiç durmayan bir ağlamaydı. Ses devam ediyordu ve o sesi duyunca o kadar çok duygulandım ki.. Dışarı çıkıp kapının önünde ki haykırışlarını duymazlıktan gelemezdim. Çok şeker bir yavruydu.. Gözleri boncuk gibiydi resmen ve sanki koruyucu meleği olarak beni seçmiş de camımın altına gelmişti. O kadar ev varken beni seçmişti.. Çok mutluydum.. Daha sonra odama aldım.. Ona çok güzel bir yer yaptım.. Daha yavru olduğu için adapte olamadı hemen eve ve annesini arıyordu sanki..

Çevrede annesini aradım yeni yavrulamış bir köpek var mı diye.. Fakat etrafta anne köpekle ilgili hiçbir iz yoktu. Annesini bulamayınca o kadar küçüktü ki bırakmaya veya birine sahiplendirmeye kıyamadım. Çok tatlıydı ve devamlı ağlıyordu. Benimse ilk yavru köpek bakma deneyimimdi.. Ailemin haberi olmadan odama almıştım.. Yaşım 22 olmasına rağmen bilinçsizdim bu konuda. Birçok arkadaşıma sordum ve patili can besleyen arkadaşlarım anlattı nasıl beslenmesi gerektiğini. Daha sonra da veterinere giderek nasıl bakmam gerektiği hakkında bilgi almam benim için çok önemliydi.. Zamanla öğrenerek ve sorarak daha da bilinçli bir şekilde bakıyordum.

Annemler ise odamdan gelen sesin sahibini görmek istediklerinde minicik bir Golden (sadece rengi biraz Golden a benziyordu yoksa aslaen süzme sokak köpeği) odamda oynuyordu.. O kadar masum ve sakin bir köpekti ki.. Aslında evde kedi ve köpek istemeyen annem ile babam dahi bayılmıştı Şanslı’ya.. Onu o kadar iyi yetiştiriyordum ki dediğim her şeyi anlamaya başladı daha küçücükken ve birçok konuda bana yardım ediyordu.

Okuldan döndüğümde beni karşılaması hele tarif edilemez bir duyguydu.. Bu sebeple de o kadar çok mutluyum ki onun beni bulduğu gün benim için hayatın yeniden başladığı gün olmuştu.

Arkadaşlarım Şanslı ile olan bağımızı çok kıskanıyordu.  Benim söylediğim her şeyi o kadar iyi anlıyor ki. Çevremdeki herkes ona bayılıyor. Çok akıllı ve her denileni anlaması süper bir duygu benim için. Öncelikle apartman yöneticimiz Hatice teyze bu duruma karşı çıkmıştı. Sesi çıkıyor diye birçok şey söylüyordu. Anneme her gördüğünde apartmanda çok ses olduğunu söylüyormuş. Annem de insan seslerini hesaba katmadığını ve ayırımcılık yapmasının doğru olmadığını kaç kere yinelemiş gülerek. Aslında apartmanlarda bebek bakan insanlarda vardı.

Bir bebeğin sesi kadar çıkıyor ve ayırımcılık yapılmadan müsaade edilse birçok kişi apartmanda dairesinde köpek veya kedi bakabilecekken maalesef böyle düşünen insanlar yüzünden sahiplenme oranı çok düşük. Bizim Golden 2 aylık olmuştu ve yönetici Hatice teyze apartmandan gitmesi için imza toplamaya karar vermiş. Komşular ise imzalamamış. Bizleri çok sevdikleri için ve Şanslı’yı da çok sevmelerinden dolayı imzayı atmamaları bizi çok sevindirdi.

Köpek bakımında öğrendiğim birçok konu beni bilgi sahibi yaptı diyebilirim. Onları daha iyi anlayabiliyorum artık.. En azından ihtiyaçlarını ve sadece sevgi ile beslendiklerini de biliyorum. Köpek kıyafeti ve daha birçok önemli eşyasını almak onlara o kadar iyi geliyor ki. Öncelikle hem ihtiyaçları karşılanmış oluyor hem de sevildiklerini daha iyi anlıyorlar. Şefkatli bir sahip istiyorlar ve bir de yuva. Bu sebeple de küçücük bir şeyden o kadar çok mutlu oluyorlar ki.

Şanslı sayesinde birçok bilgi birikimim oldu.. Daha 16 yaşında sahiplendiğim can dostumdan çok şey öğrendim. Fakat bu süreçte sabır göstererek isteğimi kabul eden canım anne babama da teşekkür ederim iyi ki varlar ve iyi ki hep destekçim oldular. Bu sebeple de aileme çok şey borçluyum. Veterinere götürdüğümde daha 2 aylık olduğunu söylediler. İç dış parazit ve daha pek çok aşı serüveni de başlamış oldu. Bu sayede ben de bilgilendim. Bir can sahiplenmenin verdiği bir sorumluluk vardı ve ben onu en iyi şekilde taşımalıydım.

Oğlum artık benim bir parçam gibi olmuştu. Onsuz hiç bir yere gitmemeye başladım. Nereye gitsem hep onu da götürdüm. Kedi ve köpeklerin toplu taşıma veya tatil sürecinde otellerde kalamayışlarını acımasızlık olarak görüyorum. Birçok otele alınmadıkları için tatillere gitmemeye başladım. Hayatıma ona göre şekil verdim hep. Pişman değilim tam tersine mutluyum. Hayatımda o olmasaymış boş boş yaşıyormuşum aslında. Köpek veya kedi sahibi olmak sorumluluk duygusunu da öğretiyor. Şimdi evliyim ve 1 sene geçti aradan. Fakat çocuğuma da sevgiyi saygıyı ve sorumluluk duygusunu Şanslı sayesinde aşılayacağım. Bu sebeple de hayatıma girdiği için çok mutluyum. İyi ki varsın canım oğlum. 

Apartmanımızda ki yönetici Hatice teyze ise bu sene yönetici seçilmedi. Bu sebeple de içim bir nebze olsun rahat. Hayvan sevgisi olmayan insanları anlamam mümkün değil. Sevgi paylaşıldıkça güzelleşirken bu kadar güzel canlılardan esirgeyen kişileri anlayamıyorum. Bu çocukların istediği ilk şey  sevgi. Yemek yeme ihtiyacından bile önde geliyor onlar için.. Şanslı ile yolumun kesişmesi benim de sorumluluk duygusunu en iyi şekilde öğrenmeme neden oldu. O olmasaydı bu kadar hassas ve duyarlı biri olmak yerine bende önem vermeyen biri olabilirdim.

Her çocuğun hayvan sahiplenme yaşı yetişkinlik sürecinde olmalı. Çocukların yanlış bir davranışı ile hayvanların zarar görme imkanı olabilir. Bu sebeple de daha küçük yaşta sahiplenme imkanım olsaydı belki de daha da bilinçsiz bir şekilde bakacaktım. Ebeveynlerin ise bu durumu devamlı kontrol etmeleri gerekiyor. Çocuğum doğar doğmaz bu konuda oldukça hassas davranacağımı artık biliyorum. Şanslı’nın beni bulması ve onunla başlayan serüvenim sayesinde hayata daha geniş perspektiften bakmaya başladım. Camımın altına ilk gelişi ve o sesi kulaklarımdan gitmiyor. İyi ki beni bulmuş ve yolarımız kesişmiş..