Hayvanlar alemine ilk adım attığım yaşım 11’di malum hiçbir özel alanımda kendi sözümü geçiremediğim için annem ve babama demagojiyle işleri büyütmeye başladım sağ olsunlar onlarda çok destek oldular.
Sokakta bulduğum kediden, köpeğe kirpiden kuşa bulduğum tüm yaralı hayvanları eve getirmeye başladım. Kah yaşattım kah yaşatamadım sonucunda hep elimden geleni yaptığımı düşünüyordum ve bu yüzden de hep içim rahattı. Annem ve babamın bilgileriyle birçok canlıya dokundum ve çocukken kendimi hep bu konuda bir tılsıma sahip zannederdim J
Yıllar geçti birçok evcil ve evcil olmayan hayvan baktım eğer geriye dönebilseydim elimden gelenin daha fazlasını yine yapardım. Bu alemin içinde bir sürü anı biriktirdim fakat içlerinden bir tanesi benim için çok özel ve değerli oldu. Yine bir besleme klasiğinde karşılaşmıştım Alis Kızla..
American Staffordshire cinsi sarılı beyazlı orta ırk ebatlarında bir köpekti dişi ve belediye tarafından küpelenmiş yaşadığı alana ayak uydurmuş, çok cana yakın ve insan canlısı bir kızdı. Bütün arkadaşlarım görünce çil yavrusu dağıldılar tabii ki koşarak geldiği için ben olduğum yere çöktüm ve bana kadar gelmesini bekledim geldiğinde hemen suratımı yalamaya başlamıştı J
2 yaşındaymış ben onu bulduğumda o gün onu orda bırakmak zorunda kalmıştım, çünkü gerçekten alacak ve ona bakacak imkanım yoktu. Sırf onu görmek için hafta sonu sabah erkenden hazırlanıp yola koyuldum. Fakat gittiğimde orada yoktu saatlerce onu aramıştım ve ölmüş olsa bile bulmak istemiştim.
Civarda yaşayanlara fotoğraflarını gösterip sorduğumda genç çocukların bir gece yarısı zincirle kaçırdığını söylemişlerdi. Bulabileceğime olan inancım tamamen tükenmişti fakat bir şey yapmış olmak adına fotoğraflarını paylaşmıştım. Tabii geri dönüş asla olmadı.
Birkaç gün sonra her zamanki gibi bir güne uyanıp çalıştığım şirkete gittim, haberleri takip amaçlı Twitter’a giriş yaptım ve ana sayfayı yenilediğimde Alis kız tekrar karşımdaydı J
Bir hayvan sever Bahçelievler meydanında yerde baygın bulup belediyeye haber vermiş ve tekrar yuvasını bulmak amaçlı ilanlar açmıştı bana da bu ilanlardan biri denk gelmişti zaten.
Ne eski ne de yeni yuvasını bulamayan Nazmiye hanım beni barınağa yönlendirip köpeği geri almamı sağlamıştı. Alis kızı aldım ve tekrar yola koyuldum, ona sunabileceğim imkanlarım oldukça kısıtlıydı ve ne yapacağımı bilmediğim için en azından alışmış olduğu alanına tekrar bırakma kararı aldım. Bir pet nakil aracıyla bulunduğu alana doğru yola çıktık. Oraya gittiğimizde çok sevindiğini hissetmiştim. Geri dönüşe geçtiğimde arabanın arkasından koştuğunu fark ettim ve yaklaşık olarak yola çıkalı 7-8 dakika olmuştu 80kmh giden bir araçla aynı hızda koşmuş olmalı ki hala çok yakınımızdaydı.
Zaten bu manzaranın karşısında yapabileceğim çok bir şey olmadığı için araçtan aşağıya indim, açık kalan kapıdan içeri girip hemen arka koltuğa yattı.
Pet nakil aracının şoförüyle neredeyse hüngür hüngür ağlayacaktık. Şoförün adı Furkan’dı ayrıca pamuk kalbi içinde binlerce kez teşekkür ederim ona. Alis kıza geçici yuvalık yaptı bu şekilde Alis kızı tam 4 kere sahiplendirdim ve hepsinde bana bir şekilde geri geldi. En son durağı yaratılan zoraki imkanlar sayesinde ben olmuştum. İyi ki bana dokundun ve sana dokunmama izin verdin.
Yazan: Ezgi Ş. Mutlu