İlk Aşk

Tam 12 sene önceydi kızımla karşılaşmamız. Çok sevdiğim bir arkadaşım beni aradı ve “acil gelmen gerekiyor” dedi. Hemen gittiğimde gördüğüm tablo inanılmazdı. Sokakta yaşayan ve çok tatlı bir tekir anne bir sürü yavru dünyaya getirmişti. Tekir annenin 6 adet yavrusu olmuş. Bu kadar güzel ve şirin yavruları görünce arkadaşıma direk “sahibi var mı” dedim. Yok dedi ve onların mahallesinde olan ve devamlı mama verdikleri bir kedi olduğunu belirtmişti. O kadar tatlılardı ki dayanamadım ve eve götürdüm.. Ailemin karşı çıkacağını bilerek çocuk aklımla ki o zaman 12 yaşındaydım.. Yeni doğum yapmış olan bir annenin sokakta hayat mücadelesi vermesi çok zordu. Birde yavruların ölme olasılığı beni çok korkutmuştu. Bu sebeple de dayanamadan eve götürmeye karar vermiştim..

Eve bir sepetin içine koyup taşıdım.. Onlara odamda çok güzel bir yer yapmıştım.. O zaman çocuk aklıyla yemek vermeye çalışmıştım.. Halbuki onlar için yapılan mamalardan bile habersizken… Arkadaşım Zeynep nasıl bakılması gerektiği konusunda beni uyardı ve onun sayesinde bilinçli bakmaya başladım. Çünkü Zeyneplerinde evlerinde baktığı bir tekir vardı ve o da çok tatlıydı.. Aileme bende istiyorum dediğim de annem ve babam hemen tüyü dökülür gibi komik sebepler öne sürüyordu. Halbuki onun bile çaresi varken birçok kişinin bilinçsiz yaklaşımı ile bu çocuklar dışarıda büyümeye mahkum ediliyordu.. Bense bu şekilde hem onun sokakta yaşamasına engel olmuş hem de tehlikelere karşı kendini savunmaya çalışıp zorlu süreçler yaşayacağına her zaman insanlar kadar güzel bir yaşam sürmeleri gerektiğini savunmuştum..

Birçok arkadaşım bu kadar cana nasıl bakıyorsun demişti. Fakat öğrenci de olsam sonuçta yaşamak için hayati işlevlerimizi yerine getirmiyor muyduk? İşte tam da bu sebeple bende ailemden aldığım harçlıklar ile ona mamalar ve oyuncaklar almaya başlamıştım. O kadar mutluydu ki beni her gördüğünde okul dönüşü kuyruğunu sallayarak yanıma gelip başını sevdiriyordu. Bir can sahiplenmenin önemini işte o zaman anlamıştım. O vakte kadar ne kadar önemli bir duygu yaşatacağını bilmiyordum. Alt kat komşumuz devamlı ses olduğunu belirtip rahatsız olduğunu öne sürüyordu. Fakat kedilerin ses çıkarma imkanı bile yok minicik canların ne kadar ses çıkarma imkanı olabilir ki? Ailemde bende bazı insanların vicdanları olmadan yaratıldığına inanmaktaydık. Bir insan bir canlıyı hiç yapmayacağı bir şeyle suçlamaya başladıysa orada cehaletin var olduğunu kabul etmek gerekiyordu. Önemli olan bu tarz düşünen insanların düşüncelerini değiştirmekti.

Annem bir gün alt kat komşumuz Hayriye teyzeyi çaya davet etti. Normalde pek görüşmezdi fakat annemin ona öğretmek istediği bir şey vardı. Hem de hayatında hiç öğrenemediği bir şeyi. Hayriye teyze pek fazla oralı olmasa da komşu olduğumuz için ve apartmanda herkesin bizi sevdiğini bildiği için antipati toplamamak adına gelmişti. Hayriye teyze gelir gelmez “kedileri gönderdiniz sanırım, koku gelmiyor” dedi. Annemde gayet mutlu bir şekilde “Bak sen bile fark etmemişsin. Demek ki bakmayı bildikten sonra ne koku ne de başka bir eksik ortaya çıkarılamıyor.” “Çünkü bu canların hiç kimseye zararları yok ve onlar sadece sevilmeyi ve iyi bakılmayı hak ediyor” dedi. Hayriye teyze şaşkındı. Birçok komşuya dedikodu yaparak inanılmaz yüksek volüm sesten dolayı rahatsız olduğunu ve her yerin koktuğunu söylemiş. Fakat bize gelince durum biraz değişti ve gelen kokunun kanalizasyondan geldiğini anlayınca bozum olmuştu.

Annemden onları görmek istediğini söyleyerek bakmak için izin istedi. Annem hemen onu odama getirerek yavruları ve anneyi gösterdi. Hayriye teyzenin tepkisini hiç unutamıyorum. “Bunlar ne kadar şeker” diyerek kendinden geçti resmen. Kucağına alarak her birini doyasıya sevdi. Daha sonra da yavruları aralarda görmek istediğinde gelmek istediğini de belirtti. Annem de gayet mutlu bir şekilde tabi ki dedi. Artık ne apartmanda bir zıt görüş mevcuttu ne de tuhaf bir şey duyuyorduk. Artık ben de anne tekirde yavrularda o kadar mutluydu ki! Fakat Hayriye teyzeyi de es geçmek istemiyorum. O da bebeklere ve anne tekire bayılmıştı. Hatta bir sene geçtikten sonra kızı istediği için o da kedi sahiplendi. Hayat ne kadar garip değil mi? İnsanlar bilmeden bir şeye karşı çıkıyor ve aslında karşı çıktıkları şeyi öğrendiğinde de hak verebiliyor. İnsan düşüncesi her zaman değişken. Bu sebeple de ön yargılı olmadan bu yavrulara hayvan sevgisi ile yaklaşmak o kadar önemli ki! İyi ki diyorum arkadaşım o gün beni çağırmış ve yavrular ile anne tekiri göstermiş. Yoksa sorumluluk bilincim şu anki kadar gelişmiş olmayacaktı. Ya da bu kadar özverili biri olmayacaktım belki de.

Annem ve babam ailemiz büyüdüğü için o kadar mutluydular ki, aradan tam 12 yıl geçti. Anne tekir ise 14 yaşına girdi. Ama elimden geldiği kadar iyi bakmaya çalışıyorum onlara. Kedilerin yaşı insan yaşına göre oldukça hızlı büyüyor. Bu sebeple de onlar sayesinde birçok bilgi öğrendim. Örneğin bilinmesi gereken mama seçimleri ne kadar önemli?   ve nasıl olmalıydı?  Yüksek segment mama tercihi ile onların vitaminli ve iyi bir şekilde beslenmesini sağladım. Veterinerin belirttiği zamanlarda da aşılarını yaptırmam ömürlerini hastalıktan koruyarak uzatıyordu. Bu sebeple de hiçbir zaman ihmal edilmemesi gereken bir konu olduğunu öğrendim. Eğer bir can sahiplendiysek onlara en iyi şekilde bakmalıydık. Bu sebeple de çocukken en önemli sorumluluk bilincini onlardan öğrendim. İyi ki hayatıma bu güzellikler girmiş. Onlar olmasa hayat bu kadar güzel ve anlamlı olamazdı.

Şu an evliyim ve iki kızım var. Onlarda büyüyen yavruları o kadar çok seviyor ki! Çocuklarıma aşıladığım hayvan sevgisi okullarda gösterilmeyen bir ders bile olsa annelerin ve babaların görevi o kadar büyük ki! Bizler çocuklarımıza ne gösterirsek onu öğreniyorlar. İyiliği gösterirsek iyiliksever insanlar olmayı öğrenerek sevgi dolu yürekleri ile birçok cana yardım edebilecekler. İş te bunu bilmek bile bir anne olarak benim için çok önemli. Her ailenin görevi çocuklara sevgi saygıyı öğreterek paylaşmayı ve iyiliği aşılamalı! Şu an evimizde o kadar mutluyuz ki! Belki de hayvan sevgisinin ne demek olduğunu bilmeyen çocuklar yetiştirseydim şu an sevgi ve ilgiyi tam görmemiş huzursuz ve mutsuz çocuklar yetiştirmiş olacaktım. Bu sebeple de eşimle en doğrusunu yaptığımız için mutluyum. Büyüyen yavrularımızdan iki tanesi ise yavruladı ve torun sahibi de oldum. Her biri çok tatlı. Onlarla bu dünyayı paylaşmak o kadar güzel ki!

Çocuklarım da benim geçtiğim yollardan geçerek aynı sorumlulukları alıyorlar. Aynı bilinçle yaklaşarak benden öğrendiklerini yavrulara uyguluyorlar. Bakmanın bilincinde olarak onlara nasıl ve ne şekilde iyi bakılması gerektiğini biliyorlar. Bu sebeple de her günümüz yeni bilgiler öğrenerek ve her bir bilgi ile onların hayatlarında güzellikler yaratarak geçiyor. Mutluluğun kaynağı da burada saklı sanırım. İyi ki hayatıma girmişsiniz ve sizinle dünyamız daha da güzel!